- 332 - Herzog Heinrich I. setzt die Grenzen des von Kloster Leubus neu erworbenen Gutes Schönfeld fest und schenkt den Mönchen die Fischerei in der Lohe und andere Nutzungsrechte in diesem Gebiet. Angebliches Or. Mitte des 18. Jahrhunderts im Besitz des Grafen Posadowsky auf Bohrau und Manze, noch um 1802 von Bandtke in Manze eingesehen, jedoch bereits zur Zeit der Abfassung der Regesten Grünhagens verschollen; Kop. Breslau Stadtarchiv Hs. E 2, 4 (17. Jahrhundert), fol. 61-63 mit anschließender deutscher Übersetzung (C); Schweidnitz-Jauersches Diplomatar der Fürstensteiner Bibliothek, heute wohl verschollen, Fürstenstein 2° 221 (18. Jahrhundert), pag. 35-37' (F); Kop. Breslau Stadtarchiv Hs. C 25 (18. Jahrhundert), fol. 25-26 (G). Sommersberg, Rerum Silesiacarum Scriptores l, 896 aus einem handschriftlichen Codex Diplomaticus; Lünig, Codex Germaniae Diplomaticus 2, S. 177; Mal. 1. Nr. 117. - SR 79; CDS II/1, Nr. 39. In nomine domini amen. Quoniam teste veritate in novissimis diebus erunt tempora periculosa et multorum charitas refrigescet, ne rite ordinata et acta impiorum perversitas valeat perturbare, scripture ac testium apponenda est fidelis cautio et perhennis. Ego ergo Henricus dei et beati Iohannis gratia dux Zlesie, ne acta mea, que perpetua fore volo, ullatenus evanescant, presentis scripti tenore omnium Christi fidelium presentium ac futurorum notitie declaro, quod felicis memorie inclitus princeps et dux Boleslaus pater meus coenobium Lubense fundavit et bonis sibi a deo datis liberaliter dotavit et ordinis Cisterciensis fratribus pro remedio anime sue, progenitorum ac sequacium suorum ad honorem dei et beate virginis Marie in possessionem contulit sempiternam. Preterea vovit, ut ubicunque in suo dominio vite decederet, quod illius loci ambitua totus cum omnibus suis pertinenciis in Lubense claustrum, ubi sibi sepulturam statnit, nomine ac iure testamenti libere pertineret. Qui cum vocante deo in Lesnicz decederet anno domini MCCI, super animam meam mini commisit, ut ipsum Lubense coenobium pio amore prosequens votum suum complerem terminosque universarum possessionum illius dilatarem et in persona propria circuiens firmiter communirem. Quod etiam postea studiosius de meo et non alieno perficere curavi, respondens quoque in hoc dicto coenobio pro territorio Lesnicensi, quod propter iter meum in Legniz de Wratislavia et illuc iterum redeundo carere non poteram ullo modo. Et quia nullam possessionem prefati coenobii certis terminis indistinctam permittere volui, etiam illam, que noviter illi accessit circa Boriow, que nunc Pulcher Campus dicitur et antea Lanca vocabatur, certis terminis ambire curavi. De qua possessione seu villa hoc posterorum memorie sollicite recommendo, scilicet quod pie recordationis avus noster dux Wlodislaus ministro suo Bogdano de Boriow pro fidelibus laboribus suis, quos secum exulando fecerat, eam contulerat et suis successoribus in possessionem eternam. Qui Bogdanus moriens ipsam filio suo Razon nomine iure hereditario dereliquit cum situ castelli, super quem constituerat domum suam. Processu vero temporis dominus Bartholomeus diaconus de Boriow patruelis memorati Razonis in presentia patria mei et mea ac fratris mei domini Iarozlai episcopi Wratislaviensis tunc ducis de Opol eandem villam emit a Razon et eam Lubensi coenobio contulit perpetuo patris mei et mea ac fratris mei prius favore et assensu expostulato sollicite et obtento ius omne in ea suis abnegans filiis ac cognatis. Quem cum ego in propria persona plurimum sollicitassem, ut filio suo Bogdano portionem aliquam conferret, nihil ei conferre voluit ad preces meas, sed tamen postmodum abbas et fratres Lubenses coram domino Iaroslao episcopo Wratislaviensi fratre meo cum eodem Bogdano finaliter transegerunt ipsum in Wyazd predio ipsorum super aliquot agros pro servitio perpetuo collocantes. Ego itaque predictam villam, ut premissmn est, Lubensibus per Bartholomeum donatam in persona mea cum meis baronibus et capellanis vulgique multitudine circuiens his metis ac terminis distinxi, videlicet in parte aquilonari ab occidente usque in orientem terminus est via precedens de Strosa in Vanzow ad fluvium Slenze, ubi lapidem grandem pro signo poni feci in opposito littore. Inde per ascensum fluvii contra orientem ex opposito Boriow usque ad paludem magnam, que est inter Boriow et desertum meum, quod Gola dicitur. Item inde erga meridianum ad austrum ad terminos ville Tynecz et circa illos per occidentem usque ad viam Strose supra memoratam. Ego etiam usui fratrum Lubensium in molendino et piscibus providere volendo totum fluvium Slenze cum paludibus suis et pratis intra dictos terminos eis contuli cum utroque littore et singulariter cum littore meridiano deserti mei, quod Gola vocatur, super quod littus meus apifex Goluch nomine residebat, usque ad terminos ville Tynez, ut piscinas et molendina constituant et ad hoc opus ligna in eadem Gola mea accipiant abundanter. Quodsi clausuram piscine propter copiam piscium et aque facere voluerint inter situm castelli, super quod curia eorum iam tempore patris mei est locata, et inter Golam meam, hoc procurare studeant, quod via, que tendit de Domazlow per ipsam Golam ad Nemsche castrum, non impediatur, sed fiat cum ponte vel clausura, que Gare vel Groble nuncupatur. De littore quoque sepedicto Gole mee fluvio contiguo semper in perpetuum terram accipiant pro molendinis et clausuris piscinarum ac vie nemine obsistente nec eos in piscationibus suis, quantumcumque aque diifundetur vel ertendetur, aüquatenus impediente seu in piscinis violentiam faciente. Hanc itaque limitationem, quam ego personaliter feci, et alias cum baronibus meis prefato coenobio confirmo in perpetuo tempore permansuras. Et quicunque eas minuerit vel quicquam contrarium intulerit, manifeste contra dominum faciet et suam salutem et deus, cum non resipiscat, in presenti vita et futura minuat ac confundat. Acta sunt autem hec anno domini MCCII, secunda feria pentecostes, presentibus probis viris et fide dignis, quorum nomina sunt hec: dominus Cyprianus episcopus Wratislaviensis, Benitus decanus, Martinus canonicus et cancellarius meus, Egidius archidiaconus et alli plures canonici ac clerici, item comes Iraramus castellanus Wratislavie, Wilscho castellanus de Nemsch, Stephanus castellanus de Legniz, Andreas castellanus de Glogow, Schanztobor castellanus de Sandovel, Woizlaus iudex curie, Nenkerus castellanus de Boleslauez et alii quam plures nobiles viri, qui ad colloquium in Boriow fuerant convocati. In cuius rei ac fidei robur et memoriam sempiternam presentem paginam conscribi iussi per manum Andree notarii mei et meo sigillo firmiter insigniri. Amen. F enthält pag. 37 b eine sehr sorgfältige, offenbar gelehrtem Interesse entsprungene Nachbildung des damals zwar gebrochenen, aber doch gut erhaltenen Siegels Herzog Heinrichs I., das an der Fälschung befestigt war; Siegelbild und Legende entsprechen Typar B (vgl. oben Nr. 93), doch lautet das erste Wort der Umschrift abweichend von diesem und von dem gefälschten Typar C (unten Nr. 326) SIGILL. und nicht SIGILLV. Eine Hand, die in der Handschrift Korrekturen vornahm, bemerkt dazu: Sigillum hoc est cerae rubrae Impressum dependetque ex funiculis bombiceis rubri et albi flavescentis tamen coloris, et asservatur a domino comite de Possadovsky haereditario de Borau et Mantze. Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band: 1. Lieferung 971 - 1216, 1963; 2. Lieferung 1217 - 1230, 1968; 3. Lieferung Fälschungen und Register, 1971; Bearbeitet von Heinrich Appelt, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Graz
Zamknij okno - Schließe das Fenster |